تضعیف شورای علما و ایجاد آدرس های موازی نه تنها به نفع مردم و جامعه شیعه نیست بلکه به ضرر مردم است.مردم افغانستان در کل احساساتی اند و احساسات شان بر عقل شان شان غلبه دارند. دراین میان جامعه شیعیان افغانستان سرآمد همه اند و یک مردم شدیدا احساساتی و نق زن که کمتر عقلانیت در رفتارشان دیده می شود!
در شرایطی که طالبان بر کشور سلطه مطلق دارد و هیچ حریف نظامی مقتدری در برابر خود نمی بیند و شیعیان هم از نظر جغرافی در محاصره کامل قرار دارد و هم فاقد یک تشکیلات مقتدر سیاسی است و هم فاقد قدرت نظامی؛ و همه تیکه داران قومی و مدعیان رهبری هم پا به فرار گذاشته اند تنها مرجع مناسب برای مطالبات به حق جامعه شیعه شورای علمای شیعه است.
به هرحال ممکن است این شورا هم بی نقص و عیب نباشد اما در شرایط کنونی خیرالموجودین است و باید مورد حمایت قرار بگیرد تا بتواند با پشتوانه اجتماعی مردم با قدرت با طالبان چانه بزند و مطالبات مردم را از موضع اقتدار بیان و مطالبه کند.
اما متأسفانه پس از سقوط کابل و تسلط بی چون و چرای طالبان بر افغانستان که شورای علمای شیعه پابه عرصه سیاست و مطالبات جامعه شیعه و گفتگو با طالبان گذاشت؛ تیکه داران قومی و رهبران فراری در جهت تضعیف این شورا دست به کار شدند و به فکر تشکیل جبهه رقیب افتادند که متأسفانه آنها هم هیچ دستاوردی نداشتند و تنها نتیجه آن تضعیف جایگاه شورای علمای و اختلاف در جامعه شیعه بود.
اکنون نیز که شورای علما وارد عمل شده و در جهت مطالبات مردم شیعه گامهایی برداشته است و یک هیأت از این شورا به ایران و عراق سفر کرده است عده‌ای که همیشه خود را تیکه داران قوم می‌دانند در هراس افتاده و مغرضانه با تحریک عوامل خود و جوسازی علیه شورای علما دست به تخریب می زنند. و عده ای دیگر نیز از روی جوگیری و عادت گوسفندی که از قافله عقب نماند نیز با آنها همراه شده اند!
غافل از اینکه تضعیف شورای علما به مصلحت نیست و در واقع خدمت به دشمن است و قدرت چانه زنی را از شورای علما می گیرد و آنها نمی تواند مقتدرانه مطالبات مردم را با طالبان مطرح نماید.
تضعیف شورای علما و ایجاد آدرس های موازی نه تنها به نفع مردم و جامعه شیعه نیست بلکه به ضرر مردم است. قوت ما در وحدت ما است.
ما باید به جای تضعیف متحدانه پشت سر شورای علما قرار بگیریم و به آنها روحیه بدهیم تا با حمایت مردم از موضع اقتدار با طالبان صحبت کند.
برو قوی شو اگر راحت جهان طلبی
که در جهان طبیعت ضعیف پامال است.
وحدت نظر می تواند به ما قدرت بدهد و به شورای علما در پیگیری مطالبات مردم قوت قلب بدهد.
طالبان هم وقتی وحدت و یکپارچگی مردم ما را ببینند چاره ای جز قبول مطالبات برحق ما نخواهد داشت. اما وقتی می بیند که ما با خود مشغول هستیم و یقه همدیگر را گرفتیم آنها هم خواهند گفت کن لق تان!
بنابراین بهتر است از گذشته درس بگیریم و نق زدن‌های الکی از اقدامات شورای علما حمایت کنیم و انتقادات مان را هم با زبان نرم با آنها مطرح نماییم.
سخن آخر اینکه آیا منتقدان شورای علما غیر از گفتگو راه حلی دیگری دارند؟ و آیا تاکنون در جهت احقاق حق مردم کدام قدمی برداشته اند؟
شما اگر گفتگو را نمی پسندید راه حل خودتان را ارائه کنید و اگر مرد جنگ هستید نیز بدون آسیب رساندن به مردم تفنگ بردارید و بجنگید! داگز دا میدان!