سازمان ملل برای نخستین بار نشستی برای بررسی «آپارتاید جنسیتی» در افغانستان با حضور نمایندگان کشورها و سازمان‌های حقوق بشری در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل برگزاربرگزار کرد.به گزارش پیام آفتاب، سازمان ملل برای نخستین بار روز جمعه 13 سنبله/شهریور، نشستی برای بررسی «آپارتاید جنسیتی» در افغانستان با حضور نمایندگان کشورها و سازمان‌های حقوق بشری برگزار کرد.
در این نشست ریچارد بنت، گزارشگر ویژه سازمان ملل برای افغانستان، رینا امیری نماینده ویژه امریکا برای حقوق بشر و زنان افغانستان و شماری از نمایندگان کشورهای سازمان ملل سخنرانی کردند.
آقای بنت در این نشست در مقر سازمان ملل در نیویورک گفت که اگرچه خشونت مبتنی بر جنسیت در قوانین بین‌المللی به‌عنوان جرم به رسمیت شناخته شده، اما «آپارتاید جنسیتی» هنوز به عنوان یک جرم بین‌المللی به رسمیت شناخته نشده است.
به گفته آقای بنت، برخی مسائل فنی درباره «آپارتاید جنسیتی» همچنین سوال‌های حقوقی در این مورد وجود دارد که نیاز است برای آنها پاسخی پیدا شود.
او بار دیگر پیشنهاد خود را درباره تهیه گزارش ویژه‌ای تکرار کرد که در آن بر وضعیت زنان و دختران در افغانستان از دیدگاه ویژگی‌های «آپارتاید جنسیتی» بررسی شود.
آقای بنت افزود که اگر این گزارش تهیه شود، می‌تواند به پرسش‌های فنی که ممکن است در شورای امنیت سازمان ملل درباره آپارتاید جنسیتی در افغانستان مطرح شود، پاسخ بدهد.
نمایندگان شماری از سازمان‌های بین‌المللی حقوق بشری از جمله هدر بار، مسئول بخش زنان، دیدبارن حقوق بشر هم در «جلسه آپارتاید جنسیتی» سازمان ملل درباره افغانستان سخنرانی کرد.
برخی از فعالان حقوق زن و دیپلمات‌های پیشین افغانستان از جمله عادله راز، نماینده پیشین افغانستان در سازمان ملل هم در این برنامه سخنرانی کردند.
فعالان حقوق بشر در افغانستان در ماه‌های گذشته کارزارهایی را برای به رسمیت شناختن آپارتاید جنسیتی در افغانستان برگزار کردند.
برگزاری یک نشست رسمی در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل با عنوان «مبارزه با آپارتاید جنسیتی» در افغانستان، یک موفقیت به فعالان این کارزار به شمار می‌رود.
نصیراحمد فایق، سرپرست نمایندگی افغانستان در سازمان ملل متحد نیز در آغاز این نشست گفت که محدودیت‌های طالبان علیه زنان و دختران، پیامد منفی گسترده برای کل جامعه افغانستان خواهد داشت.
فایق گفته دو سال است که طالبان افغانستان را به «گروگان» گرفته و یک بحران اجتماعی بشردوستانه اقتصادی و سیاسی ایجاد کرده‌اند.
او تأکید کرده است که زنان و دختران که نیمی از جامعه را تشکیل می‌دهند، بیشترین آسیب را تحت حاکمیت طالبان متحمل شده‌اند و این وضعیت چیزی کم‌تر از آپارتاید جنسیتی نیست که ارزش‌های مشترک جامعه‌ی بین‌المللی را تهدید می‌کند.